شبكه توزيع انرژي برق، به صورت يك شبكه سه فاز مي باشد كه هر يك از مشتركين معمولي از يكي از اين فاز ها تغذيه مي شود. اما با توجه به اينكه مشترك هاي مختلف و در زمان هاي مختلف ميزان مصرف برق متفاوتي دارند، و همچنين اتصال هر يك از مشتركين به يكي از فازها داراي هيچ گونه منطق خاصي نيست، معمولا شبكه هم از نظر دامنه و هم از لحاظ اختلاف فاز نامتعادل مي باشد. كه اين موضوع باعث افت سطح ولتاژ برق مشتركين و همچنين آسيب رساندن يا عدم كاركرد صحيح دستگاه هاي صنعتي مي شود. معمولا براي متعادل ساختن شبكه، جاي فازها را به صورت دستي و در مقياس نسبتا بزرگي از مشتركين عوض مي كنند كه اين عمل علاوه بر تاثير اندك در متعادل سازي شبكه، از لحاظ ايمني، سرعت و ... نيز مناسب نمي باشد. همچنين در صورت قطع شدن يكي از فاز ها، كليه مشتركين متصل به آن فاز از برق محروم خواهند شد. هدف از اين اختراع، ساخت سيستمي است كه با رصد كردن هر يك از سه فاز، بهترين فاز از لحاظ دامنه را انتخاب كرده و برق هر مشترك يا دسته ي كوچكي از مشتركين را از طريق اين فاز تامين كند. تا علاوه بر متعادل شدن شبكه، مشترك بتواند از بهترين كيفيت برق بهره مند شده و شاهد حداقل قطعي در برق باشد. همچنين در مواقع نياز و اضطرار مي تواند با استقاده از پيامك يا بستر اينترنت مراجع مربوطه را مطلع سازد. اصول عملكرد اين اختراع بدين صورت است كه دامنه هر يك از فاز ها توسط يك سيستم ميكروكنترلري اندازه گيري شده و سيستم فاز داراي بيشترين دامنه را مشخص كرده و برق مشترك يا مشتركين را از اين فاز تامين مي كند. اين عمل توسط سه عدد رله حالت جامد كه در خروجي سيستم وجود دارد انجام مي پذيرد، به صورتي كه در هر لحظه از زمان، فقط يكي از رله ها فعال مي باشد. به طور خلاصه اين سيستم يك جعبه سياه با سه ورودي (سه فاز) و يك خروجي (يك فاز) مي باشد.